come

E Victionario
Solum come Latine
ab hac subpagina tractatur.
Vide etiam s.v.
Come.

Latine[+/-]

comē[+/-]

Appellatio[+/-]

API: /ˈko.meː/(classice)
Syllabificatio phonetica: co·mē — morphologica: com-e

Notatio[+/-]

Graeca Antiqua: κόμη (kóme, coma)[1]

Nomen substantivum[+/-]

com|ē, -ēs fem. [2][3][1]

  1. Herba hircinae barbae similis.

Declinatio[+/-]

f. sing. plur.
nom. comē comae I
gen. comēs comārum II
dat. comae comīs III
acc. comēn comās IV
abl. comē comīs VI
voc. comē comae V

Dictiones collatae[+/-]

Synonyma
  1. tragopōgōn, tragopōgōnis

Translationes[+/-]

Herba hircinae barbae similisdilatare ▼
Herba hircinae barbae similiscollabi ▲

cōmē[+/-]

Appellatio[+/-]

API: /ˈkoːmeː/(classice)
Syllabificatio phonetica: cō·mē — morphologica: com-e

Formae aliae[+/-]

Notatio[+/-]

Graeca Antiqua: κώμη (kōme, vicus) [4]

Nomen substantivum[+/-]

cōm|ē, -ēs fem. [5][4]

  1. Pagus, vicus.

Declinatio[+/-]

f. sing. plur.
nom. cōmē cōmae I
gen. cōmēs cōmārum II
dat. cōmae cōmīs III
acc. cōmēn cōmās IV
abl. cōmē cōmīs VI
voc. cōmē cōmae V

Translationes[+/-]

Pagus, vicusdilatare ▼
Pagus, vicuscollabi ▲

Discretiva

come dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

cōme[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
cōme secunda singularis praesens activa imperativus cōmō (cōmere)
Appellatio[+/-]
API: /ˈkoːme/(classice)
Syllabificatio phonetica: cō·me — morphologica: com-e

Loci[+/-]

C. Plinius Secundus
23–79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • reliqua volgarium in cibis apud eos herbarum nomina: chondrylla, hypochoeris, caucalis, enthryscum, scandix, come, quae ab aliis tragopogon vocatur, foliis croco simillimis, parthenium, trychnum, corchorus et ab aequinoctio nascentes aphace, achynops. epipetron vocant quae numquam floret. at e contrario aphace subinde marcescente flore emittit alium tota hieme totoque vere usque in aestatem. —Naturalis historia Plinii [6][7]

Fontes

  1. 1.0 1.1 1.2 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — 2. comē, ēs, f. (κόμη), eine auch tragopogon gen. Pflanze (tom. 1, p. 1292)
  2. 2.0 2.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. I, p. 699 — “CŎMĒ, es, f. 1.”
  3. 3.0 3.1 Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. I, p. 548 — "1. cŏme, es, f. = κόμη, plante nominée aussi tragopogon, barbe de bouc.”
  4. 4.0 4.1 4.2 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — 1. Cōmē, ēs, f. (κώμη vicus, Flecken, Dorf) (tom. 1, p. 1292)
  5. 5.0 5.1 Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. I, p. 548 — "2. Cōme, es, f. = κώμη (bourg, village).”
  6. 6.0 6.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XXI, cap. 52, [89] — come
  7. 7.0 7.1 Vicicitatio: come.