colloquor

E Victionario

Latine[+/-]

Notatio[+/-]

cum + loquor

Verbum temporale[+/-]

collŏqu|or, -ī, -lŏcūtus sum

  1. Colloquium habere.

Coniugatio[+/-]

Radix praesens collŏqu-
Praesens indicativum
dep. sing. plur.
I. collŏquor collŏquimur
II. collŏqueris collŏquiminī
III. collŏquitur collŏquuntur
Imperativus
dep. collŏquere collŏquiminī
Imperativus futurus
II. collŏquitor
III. collŏquitor collŏquuntor
Praesens subiunctivum
dep. sing. plur.
I. collŏquar collŏquāmur
II. collŏquāris collŏquāminī
III. collŏquātur collŏquantur
Imperfectum indicativum
dep. sing. plur.
I. collŏquēbar collŏquēbāmur
II. collŏquēbāris collŏquēbāminī
III. collŏquēbātur collŏquēbantur
Imperfectum subiunctivum
dep. sing. plur.
I. collŏquerer collŏquerēmur
II. collŏquerēris collŏquerēminī
III. collŏquerētur collŏquerentur
Futurum indicativum
dep. sing. plur.
I. collŏquar collŏquēmur
II. collŏquēris collŏquēminī
III. collŏquētur collŏquentur
Infinitivi
act. dep.
praes. collŏquī
perf.
Participia
praes. collŏquens, -antis
perf. collŏcūtus, -a, -um
fut. collŏcūtūrus, -a, -um
Gerundia et supina
subst. collŏquendum, -ī
adiect. collŏquendus, -a, -um
supina collŏcūtum, collŏcūtū


Dictiones derivatae[+/-]

Translationes[+/-]

Anglice

converse en

Francogallice

s' entretenir fr

Germanice

sich unterhalten de