assurgo

E Victionario

Latine[+/-]

Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari.

Verbum intransitivum[+/-]

assurg|ō, -ĕre, assurrēxī, assurrectum

  1. me elevo.

Coniugatio[+/-]

Radix praesens assurg-
Praesens indicativum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. assurgō assurgimus I. assurgor assurgimur
II. assurgis assurgitis II. assurgeris assurgiminī
III. assurgit assurgunt III. assurgitur assurguntur
Imperativus
act. assurge assurgite pass. assurgere assurgiminī
Imperativus futurus
II. assurgitō assurgitōte II. assurgitor
III. assurgitō assurguntō III. assurgitor assurguntor
Praesens subiunctivum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. assurgam assurgāmus I. assurgar assurgāmur
II. assurgās assurgātis II. assurgāris assurgāminī
III. assurgat assurgant III. assurgātur assurgantur
Imperfectum indicativum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. assurgēbam assurgēbāmus I. assurgēbar assurgēbāmur
II. assurgēbās assurgēbātis II. assurgēbāris assurgēbāminī
III. assurgēbat assurgēbant III. assurgēbātur assurgēbantur
Imperfectum subiunctivum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. assurgerem assurgerēmus I. assurgerer assurgerēmur
II. assurgerēs assurgerētis II. assurgerēris assurgerēminī
III. assurgeret assurgerent III. assurgerētur assurgerentur
Futurum indicativum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. assurgam assurgēmus I. assurgar assurgēmur
II. assurgēs assurgētis II. assurgēris assurgēminī
III. assurget assurgent III. assurgētur assurgentur
Radix perfecta assurrex-
Perfectum indicativum
act. sing. plur.
I. assurrexī assurreximus
II. assurrexistī assurrexistis
III. assurrexit assurrexērunt
Perfectum subiunctivum
act. sing. plur.
I. assurrexerim assurrexerīmus
II. assurrexerīs assurrexerītis
III. assurrexerit assurrexerint
Plusquam perfectum indicativum
act. sing. plur.
I. assurrexeram assurrexerāmus
II. assurrexerās assurrexerātis
III. assurrexerat assurrexerant
Plusquam perfectum subiunctivum
act. sing. plur.
I. assurrexissem assurrexissēmus
II. assurrexissēs assurrexissētis
III. assurrexisset assurrexissent
Futurum perfectum
act. sing. plur.
I. assurrexerō assurrexerimus
II. assurrexeris assurrexeritis
III. assurrexerit assurrexerint
Infinitivi
act. pass.
praes. assurgere assurgī
perf. assurrexisse
Participia
praes. assurgēns, -entis
perf. assurrectus, -a, -um
fut. assurrectūrus, -a, -um
Gerundia et supina
subst. assurgendum, -ī
adiect. assurgendus, -a, -um
supina assurrectum, assurrectū

Dictiones derivatae[+/-]