arbor

E Victionario

Latine[+/-]

Pinus arbor

Appellatio[+/-]

arborAPI: /ˈarbor/(classice)
Syllabificatio phonetica: ar·bor — morphologica: arbor

Formae aliae[+/-]

arbos antiq.

Nomen substantivum[+/-]

arb|or, -oris fem.

  1. Alta planta lignea perennis.

Declinatio[+/-]

f. sing. plur.
nom. arbor arborēs I
gen. arboris arborum II
dat. arborī arboribus III
acc. arborem arborēs IV
abl. arbore arboribus VI
voc. arbor arborēs V

Dictiones collatae[+/-]

Dictiones derivatae[+/-]

Translationes[+/-]

Alta planta lignea perennisdilatare ▼
Alta planta lignea perenniscollabi ▲

Loci[+/-]

C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana[+/-]

saec. I.

  • pudet a Graecis Italiae rationem mutuari, Metrodorus tamen Scepsius dicit, quoniam circa fontem arbor multa sit picea, quales Gallice vocentur padi, hoc nomen accepisse, Ligurum quidem lingua amnem ipsum Bodincum vocari, quod significet fundo carentem. —Naturalis historia Plinii [1][2]

Vide etiam[+/-]

Fontes

  1. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber tertius, cap. 20, [122] — arbor
  2. Vicicitatio: arbor.