Rauha
Finnice I[+/-]
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
rauha
- /ˈrɑuhɑ/
- Homoeoteleuton: -ɑuhɑ
Nomen substantivum[+/-]
rauha
Declinatio[+/-]
Declinatio Finnica | ||
---|---|---|
sing. | plur. | |
nom. | rauha | rauhat |
gen. | rauhan | rauhojen † rauhain |
part. | rauhaa | rauhoja |
iness. | rauhassa | rauhoissa |
elat. | rauhasta | rauhoista |
illat. | rauhaan | rauhoihin |
adess. | rauhalla | rauhoilla |
abl. | rauhalta | rauhoilta |
allat. | rauhalle | rauhoille |
ess. | rauhana | rauhoina |
translat. | rauhaksi | rauhoiksi |
instr. | — | rauhoin |
abess. | rauhatta | rauhoitta |
comit. | — | rauhoine- |
Finnice II[+/-]
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
Rauha
- /ˈrɑuhɑ/
- Homoeoteleuton: -ɑuhɑ
Nomen proprium[+/-]
Rauha
- (nomen feminae)
Declinatio[+/-]
- sing.
- nominativus Rauha
- genetivus Rauhan
- partitivus Rauhaa
- translativus Rauhaksi
- inessivus Rauhassa
- elativus Rauhasta
- illativus Rauhaan
- adessivus Rauhalla
- ablativus Rauhalta
- allativus Rauhalle
- abessivus Rauhatta
- comitativus Rauhoineen